Een toneelspel in drie bedrijven van Dimitri Frenkel Frank Amsterdam, Nieuwendijk, 1960. Nederland staat aan de vooravond van grote veranderingen….. Jongeren posteren zich met brommers, leren jassen, een sigaret in de mondhoek en een transistorradio waaruit rock ’n roll klinkt, op straathoeken en stadspleinen. Ze hebben genoeg van de heersende moraal en kleinburgerlijkheid. Reclame, fotografie, mode, kunst en journalistiek bieden een uitlaatklep waarmee ze zich tegen de gevestigde orde en de oudere, ‘brave’ generatie af kunnen zetten. Cafetaria’s en café’s vormen de thuishavens van deze ‘nozems’.
In dit tijdsbeeld speelt het stuk ‘Blaffen tegen de maan’ zich af. De oude Alkazaar en zijn zoon Wolf hebben zojuist hun intrek genomen in een oud appartement in een zijstraat van de Nieuwendijk. De relatie tussen vader en zoon wordt gekenmerkt door spanningen en tegenstellingen. De naar vrijheid en liefde hunkerende Wolf zet zich in alle hevigheid af tegen zijn dweepzieke, flamboyante vader. Door de komst van Laura beseffen de twee uiteindelijk in weinig van elkaar te verschillen. Beiden idealistisch met een eigen, onhaalbaar, doel weigeren ze de werkelijkheid te accepteren: ze blaffen tegen de maan.
Dimitri Frenkel Frank maakte met dit stuk zijn entree in de toneelwereld.
Spel:
Dick Pronk
Dion Bakker
Ellen Berkhout
Victor Kersten
Dewy Kraayvanger
Maikel Komen
Jan van den Berg