THEO VAN GRONINGEN

Theo van Groningen is in 1946 in Zeeland geboren, in Hulst, Zeeuws-Vlaanderen. ,,Ik kom uit een ambtenarengezin. Mijn vader werkte bij de douane en hij moest ervaring opdoen bij een grensplaats, bij Koewacht, een vlasdorpje. Daar heb ik tot mijn derde jaar gewoond.”

Hij is van huis uit sociaal-cultureel werker, vooral werkzaam in het jongerenwerk. ,,Ik heb in Amsterdam een jaar of vijf, zes in het jongerenwerk gezeten, in het buurthuiswerk.”

Had hij daarvoor niets met toneel? ,,Niks, nul komma nul. Ik had nooit van mijn levensdagen toneel gespeeld. Heel opmerkelijk. Ik meldde me als speler aan voor een theaterproductie op het VOC-schip Amsterdam. Ze vroegen daar een bootsman. Dat moest een rauwe man zijn die veel schreeuwde. Leek me een leuke rol. Ik groeide in die rol, ik deed ongelooflijk mijn best en het werd goed gewaardeerd.’’

,,Dat was begin jaren negentig. Ik speelde daarna bij Het Gezelschap in een stuk over Jan Pieterszoon Coen, geschreven door Ingrid Docter en Lyda Tijsen. Het stuk werd in Hoorn op locatie gespeeld in een oude fabriek, naast de oude brandweerkazerne. Ik was een van de dertig tot veertig spelers. Ik had het enorm naar mijn zin. Daarna heb ik in Het Pakhuis in Hoorn nog een stuk van hen gespeeld, ‘Medea is een man’. Ik ontwikkelde me tot een behoorlijke speler. Mijn enige handicap was dat ik mijn tekst niet kon onthouden. In die tijd viel mijn oog op een krantenadvertentie over de regisseursopleiding bij Stichting de Kunst in Alkmaar. Ik schreef me in – je moest daar zowel spelen als regisseren – en voelde me als een vis in het water. Ik vond het heerlijk om die vierjarige cursus te volgen.’’

,,Ik regisseer sinds 1996,’’ zegt hij, ,,dus bijna twintig jaar. Ik heb vijftien verschillende soorten toneelverenigingen als regisseur onder mijn hoede gehad, maar daar gaat het anders aan toe dan bij Het Meertheater.

Als regisseur van amateurtoneel, ook als het niveau een tree hoger ligt, moet je het hele proces beheren en beïnvloeden”, meent hij. ,,Het is niet alleen maar regisseren. Er komt zoveel meer bij kijken. Het is ook licht, decor. Je kunt wel delegeren maar uiteindelijk moet je het zelf gaan bedenken. Dat geeft mij een grote voldoening.’’