Inez van Dullemen

Inez Van Dullemen groeide op in haar geboortestad Amsterdam. Haar vader, Nout van Dullemen, was procureur-generaal en haar moeder, Jo de Wit, was schrijfster. Inez Van Dullemen vertrok na de Tweede Wereldoorlog als au pair naar Engeland, alwaar ze in Essex bij een minnares van de Engelse schrijver D.H. Lawrence terechtkwam. Hier werd ze zich bewust van haar schrijverschap. Zij debuteerde in 1949 met Ontmoeting met de andere. In haar werk staat de ontmoeting met de andere mens centraal, zowel cultureel als sociaal. Met de novelle Het wiel  verdiende zij in 1950 een reisbeurs en bleef vervolgens een jaar lang in Spanje en Parijs. In Parijs ontmoette ze Erik Vos, een theatermaker, met wie ze in 1954 trouwde. In 1961 ontving zij de Multatuliprijs voor De oude man. In 1965 vertrok ze met haar gezin twee jaar naar de Verenigde Staten. Hier vandaan stuurde zij brieven naar de Volkskrant over de Amerikaanse samenleving. Haar werk werd soberder en beter gedocumenteerd, wat een grotere authenticiteit tot gevolg had. In 1976 werd het boek Vroeger is dood over de neergang en dood van haar ouders uitgebracht. Hierdoor brak Inez Van Dullemen door bij een breder publiek. In 1987 kwam de film Vroeger is dood uit, die gebaseerd was op dat boek. Hierna schreef zij in 1989 Schrijf me in het zandwaardoor er een levendige discussie ontstond over het thema incest! In de jaren tachtig maakte Dullemen meer reizen, waarover ze verscheidene boeken schreef. Ook schreef ze meer boeken over historische figuren in verre landen. Zo kwam haar boek Het land van rood en zwart uit, over het leven Gertrude Blom. Het boek werd in 1996 bekroond met de Henriette Roland Holst-prijs. Een ander voorbeeld is haar boek Maria Sibylla, een ongebruikelijke passie, een boek over het leven van Anna Maria Sibylla Merian, dat in 2001 uitkwam.